Διαστρέμματα.

Ο αστράγαλος, το γόνατο, η ωμοπλάτη, ο καρπός και το μετατάρσιο είναι οι πιο ευπαθείς αρθρώσεις στο διάστρεμμα.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα συχνά κατάγματα της ποδοκνημικής συνοδεύονται πάντα και από ρήξεις συνδέσμων (διάστρεμμα). Η ταξινόμηση των διαστρεμμάτων έχει ως εξής:

1ου βαθμού διαστρέμματα: Ελαφρά ρήξη, διάταση των συνδέσμων, 2ου βαθμού διαστρέμματα : Μερική ρήξη των συνδέσμων και 3ου βαθμού διαστρέμματα : Πλήρης ρήξη των συνδέσμων.

Η εικόνα των διαστρεμμάτων ποικίλει σε βαρύτητα ανάλογα με το βαθμό της βλάβης, αλλά και από το πόσο χρονικό διάστημα πέρασε από τον τραυματισμό.

Η πιο απλή περίπτωση διαστρέμματος είναι να «γυρίσει» σε κάποιον το πόδι ελαφρά όταν περπατά και να συνεχίσει το βάδισμα ανενόχλητος, και η βαρύτερη περίπτωση είναι να γίνει ολική ρήξη ομάδας συνδέσμων με μεγάλο αιμάτωμα.

Τα συμπτώματα συνήθως είναι πόνος, οίδημα (πρήξιμο), αιμάτωμα, εκχυμώσεις, δυσκαμψία, και χωλότητα (ο ασθενής δεν μπορεί να βαδίσει εύκολα). Πρέπει να σημειωθεί ότι γίνεται σωρεία λαθών λόγω ημιμάθειας, αλλά και λόγω του ότι - κακώς - το διάστρεμμα θεωρούνται από πολλούς ως κάτι απλό. Πίσω από ένα διάστρεμμα άρθρωσης, μπορεί να κρύβεται κάποιο κάταγμα και συνεπώς, δεν θα πρέπει να υποβαθμίζουμε ούτε το πιο μικρό διάστρεμμα. Πρώτες βοήθειες: Ακινητοποίηση της περιοχής ώστε να προστατευθεί από μεγαλύτερο τραυματισμό. Πάντα με πολύ προσοχή και ηρεμία βγάζουμε τα ενδύματα, τραβώντας τα από την πλευρά που δεν έχει υποστεί κάκωση και μετά από την τραυματισμένη. Βάζουμε κομπρέσες με κρύο νερό ή πάγο (χιόνι σε χειμερινό περιβάλλον). Το κρύο νερό από τη μια συστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία και περιορίζει τη ροή του αίματος, από την άλλη επιδρά σαν παυσίπονο και ηρεμιστικό. Σε κάποιες ελάχιστες περιπτώσεις η εφαρμογή του πάγου προκαλεί αύξηση του πόνου. Αντίθετα με τα προηγούμενα η εφαρμογή ζεστού στην περιοχή λόγω αγγειοδιαστολής προκαλεί μεγαλύτερο αιμάτωμα στην περιοχή με αύξηση του οιδήματος, άρα επιπλέον προβλήματα. Και το δέσιμο μπορεί να περιορίσει την αιμορραγία. Ανύψωση του μέλους για την ελάττωση του οιδήματος. Να ηρεμίσουμε τον τραυματία. Μεταφορά σε νοσοκομείο για ιατρική αντιμετώπιση. Σημείωση: Η λήψη παυσίπονων και τοπικών αναισθητικών περιορίζει τα ερεθίσματα που προκαλούν τη διαστολή των περιφερειακών αγγείων και στη συνέχεια το πρήξιμο και την εκχύμωση. Η λήψη τους χρησιμεύει για να περιοριστούν αυτά τα συμπτώματα και ειδικά ο πόνος, αλλά όχι σαν μέσο για να ξαναρχίσουμε τη δραστηριότητα, αυτό θα μπορούσε να επιφέρει κινδύνους πιο μεγάλους.